Pazar Sabahları | Sokak Lambası Projesi
Sokak Lambası Projesine başladığımız ilk günlerde pazar sabahları erkenden uyanıp, bilmediğiniz bir semte gitmek zor gözüküyordu. Yorgun ya da hasta olmak fark etmeksizin her pazar sabahını farklı çocuklarla ve çeşitli etkinliklerle geçirmek kimi zaman ‘Neden buradayım ki?’ sorusunu aklınıza getirebiliyordu. İlk etkinlik geldiğinde ise aslında aklınızdaki tüm sorular, çocukların gözündeki ışıltının size ulaşmasıyla cevap bulmaya başlıyordu. Kimi zaman soğuk Ankara sabahlarında üşüyerek beklerken, servisi gördüğünüzde canlanan çocuklarla buluşma heyecanı içinizi ısıtmaya yetiyordu. İç etkinliklerde çocuklarla eşleşip, atölye çalışması gibi etkinlikleri gerçekleştirirken aslında çocukların abi ablalarına duydukları ilgiyi ve daha önce kimsenin dokunmaya çalışmadığı kocaman yüreklerini gördükçe onları daha yakından tanımaya başlıyordunuz.
Onları tanıdıkça belki de bir çocuğu gülümsetmenin ve yüzlerinde hafif bir tebessümle etkinlikten ayrılmalarını sağlamanın değerini daha iyi kavrıyorsunuz. Zaman geçtikçe ilk etkinliklerde isimlerini bile bilmediğiniz o çocukların umutlarını, mutluluklarını ve üzüntülerini görüyor, onlarla birlikte hayal ediyor ve bu hayalleri birlikte gerçekleştirmek için gelişmeye ve geliştirmeye devam ediyorsunuz. Bazen yorgun gittiğiniz bir etkinlikte çocuklardan birinin gelip, elini omzunuza atıp, ‘Abi bugün yorgun gözüküyorsun, bir şey olduysa anlatabilirsin.’ demesiyle mutlu oluyor, tüm yorgunluğunuzun uçup gittiğini hissediyorsunuz. Kimi zamansa sene başında sizinle tek kelime konuşmayan bir çocuğun, etkinliğin sonunda size sımsıkı sarılıp bir dahaki etkinliğin zamanını heyecanla sormasına heyecanlanıyor, tüm hafta boyunca pazar sabahını bekliyorsunuz. Etkinlikler geçip giderken, sene sonunda baktığınızda o yaramaz olarak nitelendirilen çocukların tek farkının, aslında kimsenin onlarla konuşmamış olduğunu fark etmek içinizdeki heyecanı daha da körüklüyor.
Bir süre sonra pazar sabahları size bir külfet değil, tam tersine büyük bir nimet gibi gelmeye başlıyor. Hayatınızda iyi ya da kötü ne yaşadığınız, dersleriniz, sorumluluklarınız fark etmeksizin o etkinlikte çocuklarla, etkinlik sonrasında ise o kocaman SLP ailesiyle vakit geçirirken üstünüzdeki tüm yüklerin hafiflediğini ve dinlendiğinizi hissediyorsunuz. Çocuklarla görüşemediğiniz pazar sabahları verimsiz hissettiriyor; kaçırdığınız etkinliklerde ise tüm gün o etkinliğin nasıl geçtiğini, çocukların nasıl olduğunu düşünmeye başlıyorsunuz. Dış etkinliklerde çocuklarla birlikte öğrenmeye devam ediyor, bazen de çocuklardan gelen onlarca soruyu cevaplarken bilmediğiniz konuları bile onlar için öğrenmeye başlıyorsunuz. Ne kadar yorgun olduğunuz fark etmeden onların enerjileriyle siz de eğleniyorsunuz, kimi zaman yorgun girdiğiniz bir etkinliklerden daha enerjik çıkmaya başlıyorsunuz. İşte tüm bu hislerle birlikte çocuklarımızla buluştuğumuz pazar sabahlarında görüşmek üzere!
