Sevinçleri Toplamak | Gönüllü Eğitim Projeleri
Bazen sabah erken saatlerdeki derslerimize bile kalkmak için zorlanırken aynı sabahlarda zinde, enerjik ve hevesli bir şekilde uyanmamızı sağlayan şey: gönüllülük ve GEP günleri. Öyle ki, sabahları sanki yapıştırıcıyla yapıştırıldığımız yataklarımızdan o günün proje günü olduğunu, sonunda çocuklarla buluşacağımızı hatırlayınca kolayca sıyrılır hâle geliyoruz. Buna rağmen çoğu gönüllünün GEP’teki macerası “Ben bir çocuğa nasıl öğretebilirim? Öğretmenler bunun için yıllarca eğitim alıyor.” nidaları ile başlar genelde. Çocuklarla birebir iletişim içinde olmak, yani birkaç çocuğa grup hâlinde eğitimdense atanılan çocuğa hususi ilgi göstermek, çocukları yalnızca okul dersleri hakkında değil aynı zamanda sosyal anlamda da eğitmek kimilerine zor gelir başlarda. Oysa proje ilerledikçe zaten öğrenmeye hevesli tüm çocukların, gönüllüler ne anlatırsa anlatsın anlayabildiklerini ve benimsediklerini görmek, dünyadaki tüm sevinçlere bedel. Üç proje ayrı ayrı gezilip de ders işlenen sınıflara girildiğinde, gönüllülerin çocuklara “Aferin.” söylemlerinde de bu sevincin tınısı saklıdır, “Bir şeyler öğretebiliyorum. Çocuklar beni anlayabiliyor.” sevinci.
Bu sevincin temellendiği gönüllülük kavramı, belki de çocuk yetiştirmedeki en temel esasla, eğitimle birleşince de ortaya çıkıyor Gönüllü Eğitim Projeleri, kısaltılmış şekliyle “GEP.” Bir projenin ne yaptığını üç kelimeyle özetlemek zor, çünkü bu projeler her yıl belki yüzlerce, binlerce kişinin hayatına dokunuyor. GEP ise yalnızca tek bir projeden değil, tam üç alt projeden oluşuyor. Ana amacı ise eğitim üzerine kurulmuş üç projeyi tek bir çatı altında birleştirerek çeşitli hedef kitlelerin bulunduğu çocuklara eğitim yönünden yardım etmek. Bu projeler “GEP Okul”, “Üniversite Personeline Destek Projesi” (ÜPDP) ve “29 Harf 1 Gülümseme.”
GEP Okul ve ÜPDP benzer temeller üzerine oturtulmuş iki proje: ilkokul veya ortaokul düzeyindeki öğrencilere ders konusunda yardım sağlamak. Okul projesi daha çok matematik ve iş hayatında herkesin bilmesi gereken İngilizce eğitimi üzerineyken ÜPDP çocukların okulda işledikleri müfredatı kapsayan ders ve konular üzerinden ilerlemekte. ÜPDP’nin diğer bir yönü ise eğitim verilen öğrencilerin üniversitenin akademik olmayan personelinin çocukları olması. Başka bir ifadeyle üniversitemize, bizlere yaptıkları yardımlardan ötürü bir teşekkür babında ÜPDP. Okul ise Ankara’nın sosyo-ekonomik durumu iyi olmayan ilkokullarından birinin dördüncü sınıf öğrencilerine verilen eğitimsel destek projesi. Bu projeler, yalnızca ders konusunda yardım etmiyor, aynı zamanda öğrenmekten yorulunca eğlenebilecekleri Tabu, isim-şehir gibi oyunlar için de zaman ayırıyor.
GEP Okul ve ÜPDP’den bir yönüyle ayrılıyor 29 Harf 1 Gülümseme çünkü bu projenin hedef kitlesini Türkçe bilmeyen Türkmen çocuklar, amacını ise bu çocuklara Türkçe okuma ve yazma öğretmek oluşturuyor. Aslında çocukların Türkiye’de yaşaması için en gerekli şey olan Türkçe dilini, ya da hayatlarını idame ettirmek için en temel şey olan okuma yazmayı öğretmeyi hedefliyor bu proje. Eğitim belki de dünyadaki sorunları çözebilecek yegâne araç. Çünkü hayattaki çoğu anlaşmazlık kişilerin birbirini anlamamasından ortaya çıkıyor. 29 Harf 1 Gülümseme dahilindeki çocuklar ise bu en temel ihtiyaçtan yoksunlar bu nedenle proje de bir o kadar önemli hâle geliyor; çocukların sorunsuz, başarılı bir hayat geçirebilmelerini, ileride bir iş bulabilmelerini sağlayabilmek için.
GEP, aslında öyle derin bir proje ki; çünkü yirmi birinci yüzyılda kaliteli eğitim bulmak bu kadar zorlaşmışken bu proje gönüllülerle, öğrencinin hâlinden anlayan öğrencilerle kaliteli eğitim vermeyi amaçlıyor. Eğitimin yanında; çocukların eğlence dolu anlarına şahit olmak, bir yandan onlara doğruyu ve yanlışı gösteren ablalar, ağabeylerken öte yandan onlarla oynamak ömür boyu unutulmaz deneyimler anlamına geliyor. Bunun karşılığında ise çocuklardan alınan bir “Anladım.” cevabı tüm bu çabaya değer. Çünkü bu, biz gönüllülerin bu hafta da çocukların hayatına bir şeyler katması demek ve bu katkı tüm sevinçlere bedel.